ഉപദേശം

ഇന്ദ്രാത്മജൻപാണ്ഡവനന്നു തേരിൽ

സന്താപമുൾക്കൊണ്ടു  മടിച്ചിരിക്കേ

താന്താന്റെ കർമ്മത്തിലുറച്ചു നിൽക്കാൻ

ചെന്താമരക്കണ്ണനുരച്ചു ഗീത

ചിത്തഭ്രമം

പച്ചപ്പുല്ലിനൊരാർത്തിമൂത്ത പശു പോ-

ലങ്ങിങ്ങലഞ്ഞൂ വൃഥാ

മെച്ചപ്പെട്ട സുഖം തിരഞ്ഞു, പതിവായ് 

മദ്ദേഹമിന്നോളവും

ഹാ ചിത്തഭ്രമമാണിതെന്നറിയുവാൻ 

ഞാൻ വൈകി ഗോപാല,യെൻ

പിച്ചപ്പാടെയൊഴിച്ചു കാക്കുക ഭവാ-

നോലുന്നകോലൊന്നിനാൽ

പൊരുൾ

രൂപം ധരിച്ചീധരപൂകിയെന്നാ-

ലാരും ചിരഞ്ജീവികളല്ല, പാർത്താൽ

ആരാകിലും പോകണമത്രെ വന്നോ-

രാരും മടങ്ങാത്തവരില്ല പോലും

സൂര്യാദിതാരങ്ങളുമിന്ദുവും തൻ

നേരം കഴിഞ്ഞാൽ വിട കൊണ്ടിടേണം

ഓരോ നിമേഷം കഴിയുമ്പൊളിങ്ങി-

പ്പാരിന്നുമായുസ്സു കുറഞ്ഞിടുന്നൂ

അഞ്ചാറടിപ്പൊക്കമതൊത്ത വണ്ണം

പഞ്ചാസ്യശൗര്യം,ഗജരാജ മോടി

അഞ്ചാതെയിപ്രൗഢഗുണങ്ങൾ കാലം

തഞ്ചത്തിലാവായ്ക്കരിയാക്കിടുന്നൂ

കോമാളിയല്ലറിക കാടനുമല്ല, ദുഃഖം

സമ്മാനമേകുമൊരു ദുഷ്ടനുമല്ല മൃത്യു

നാമെന്നഹന്ത നിറയുന്ന നരന്റെ ചിത്തേ

അദ്ധ്യാത്മവിദ്യ പകരും ഗുരുഭൂതനേകൻ

പോംവഴി

ഉഷ്ണം കൂടിവരുന്നു മേൽനിലയിലെക്കാര്യം മഹാകഷ്ടമാ-

ണീണംമീട്ടിന പങ്ക പോര കുളിയും പര്യാപ്തമല്ലൊന്നിനും

വേണം മാറ്റ,മിതേഗതിയ്ക്കു കഴിയാനാകില്ല,യെന്നാൽക്ഷണം

കാണം വിറ്റുമൊരേസിവെയ്ക്കണമതേ സ്വീകാര്യമാംപോംവഴി!

ശ്രീശാന്ത്

 ശ്രീശാന്തനെന്നവനുനാമമതെങ്കിലും നാം

ശ്രീ, ശാന്തനെന്നു കരുതേണ്ടവനാളശാന്തൻ

ശ്രീ,ശാന്തരിൽ സ്ഥിര,മതെന്നസമം ടിയാനും

ശ്രീശൻതരട്ടെതുണ,ജീവിതശിഷ്ടമേറ്റം

അരങ്ങ്

 പാരിജാതസുമസൗരഭം കുളിർ-

കോരിടും മദന ചന്ദ്രികാഭയും

സ്വൈരമാരുതനുമുണ്ടരങ്ങിലായ്

പോരു നീ സുമുഖി കാത്തിരിപ്പു ഞാൻ